Transparantiebeleid: Dit artikel kan affiliate links bevatten. Als u op één van deze links klikt kan robbydeletter.com een commissie krijgen, zonder dat het u iets meer kost. Op deze manier kan u mij steunen, zodat ik gratis advies kan blijven geven.
Voetbalouder zijn is niet altijd een pretje. Natuurlijk is het leuk dat je kind aan het sporten gaat, dat hij blij wordt van over voetbal te praten en dat hij dezelfde sport als zijn grootste idool beoefent. Als ouder is het echter niet altijd fijn om verplicht aan de zijlijn voetbalouder te mogen zijn. Daar sta je dan, in weer en wind een paar uurtjes te kijken naar hoe jouw voetballertje zijn droom wil volbrengen. Natuurlijk doe je dat met liefde voor je kind, maar hoe brengen we de vele uurtjes wachten het beste door?
Help, mijn zoon wilt voetballen!
Zelf ben ik niet bepaald een voetbalminded persoon. Als vrienden of familie over voetbal praten, kruip ik graag in een hoekje, want eigenlijk is mijn interesse in voetbal niet bijzonder groot. Wanneer de nationale ploeg voor de wereldbeker speelt, zal ik waarschijnlijk met mijn zonen supporteren, maar dat is het dan ook weer.
Jongens blijven jongens en het is niet omdat papa niet elk weekend in een voetbalstadion zit, dat zij dat niet mogen doen. Eerlijk gezegd huiverde ik bij de gedachte van mijn jongste zoon toen hij wou gaan voetballen. Hij speelde reeds enkele jaren volleybal en dat was toch een minder intensieve sport.
Ik weet het, bij ouderschap komen nu eenmaal moeilijke keuzes kijken en niet altijd heb je alles in de hand. Als je zoon graag wil voetballen laat je hem voetballen, ook al zag je hem liever iets anders doen. Uiteindelijk is iedereen verschillend en moeten we onze kinderen hun passies laten nastreven.
Hoe oud moet je zijn om te voetballen?
Vanaf je zoon de leeftijd van 5 jaar heeft bereikt mag hij in een voetbalclub worden ingeschreven. 5 jaar is nog redelijk jong dus het zal per kind afhangen of het reeds op die leeftijd mogelijk is. De meeste ouders laten hun kinderen rond 7-8 jaar in de voetbalwereld stappen en ja hoor… zelfs op die leeftijd spelen ze al matchen, zij het 5 tegen 5. Het aantal spelers per wedstrijd stijgt naarmate men ouder wordt. Zo speelt de U8 met 5 tegen 5, U 10 8 tegen 8 en vanaf U 14 speelt men met een volwaardig elftal.
Niet elk kind is klaar om met voetbal te beginnen. Zelfs bij jonge spelers wordt er een zekere vorm van discipline gevraagd. Als je kind daarmee moeilijk kan omgaan is het misschien beter om nog een jaartje te wachten.
Wordt iedereen aanvaard bij voetbal?
Dit is het spijtige verhaal achter de jeugdcompetitie bij het voetbal. Niet iedereen wordt aanvaard om zich bij een voetbalploeg aan te sluiten. Zelfs zeer jonge kinderen worden uitgesloten en dat is op zijn minst gezegd verontrustend. Iedereen weet dat er kinderen met een bepaald talent geboren zijn, maar dat het verschil op zo’n jonge leeftijd wordt uitgebuit is niet te verantwoorden. In bepaalde gevallen is de competitiedrang bij de club te groot. Andere verenigingen werken naast een A en B ploeg ook met een C en D ploeg, zodat toch iedereen kan voetballen.
Wat moet een kind van negen jaar denken als hij niet meer met zijn vriendjes mag voetballen? Vreemd genoeg is de uitsluiting van kinderen helemaal volgens de wet in België. Gelukkig zijn er nog genoeg clubs die iedereen aanvaarden. Laten we niet vergeten dat jonge kinderen nog moeten evolueren en blijft het niet jammer dat voetballertjes aan prestatiedrang worden blootgesteld? Laat kinderen toch kinderen zijn…
Is voetbal goed voor kinderen?
Voetbal is zeer goed voor kinderen. Niet alleen verhoogt de sport hun uithoudingsvermogen, maar leren ze in teamverband doelen bereiken. Voetbal is een technische sport, wat hun motorische vaardigheden ten goede komt. Alle spieren worden getraind en het is een goede afleiding van de schermen, waar ze soms uren achter vertoeven. Wel is het spelen van voetbal een opoffering, want meestal wordt er tweemaal per week getraind en daar wordt in het weekend een match aan toegevoegd.
Verplicht voetbalouder, wat nu?
Ok, de kogel is door de kerk. Je kind wil gaan voetballen en daar moet je je als ouder bij neerleggen. Bij het voetbalouderschap komt echter heel wat kijken. Niet alleen je voetballertje zal driemaal per week worden opgetrommeld, maar ook jij zal paraat moeten staan. Voor wie nu al een drukke werkweek met koken, huiswerk, boodschappen en familiebezoekjes moet combineren wordt het nog een pak lastiger, want jouw aanwezigheid wordt naast het veld gevraagd.
Het was misschien niet jouw keuze om als voetbalouder aan de zijlijn te gaan staan, maar wat is meer belangrijk dan een lach op het gezicht van je kind te laten verschijnen? Je kan er maar beter voor jezelf en voor je kind het beste van maken.
Rol van de voetbalouder
Je mag tegenwoordig nergens meer komen of je wordt met regels en gewenst gedrag geconfronteerd. Bij voetbal gebeurt het soms dat een ouder iets verkeerd roept, waardoor een andere speler zich slecht kan voelen. De oplossing voor het probleem leggen de meeste clubs met een voetbalouderschapscode vast, waarbij het de bedoeling is dat je het team en niet individuele kinderen gaat aanmoedigen.
In deze code spreekt men over het gedrag van de voetbalouder. Winnen is ineens niet meer belangrijk, ook al hoor je in de directe omgeving van het voetbalplein niets anders. Hoezeer een club ook probeert om zich niet in het winnersstraatje te begeven, weten ouders dat een niet presterende coach vervangen zal worden. Plezier maken is het doel, maar in werkelijkheid is dat even anders.
Niet ieders kind is Messi of Ronaldo
Voor wie het laatste decennium niet onder een rots heeft geleefd zullen de twee voetbalgoden Messi en Ronaldo geen vreemden zijn. Het levensverhaal van deze twee toppers is uitzonderlijk motiverend, daar ze allebei uit de niet gemakkelijkste omgeving kwamen. Als mens zien we de glorie, maar niet altijd het pad dat naar de glorie leidt. Daarom kan het soms lijken dat alle kleine voetballertjes in hun voetsporen kunnen treden.
Ik denk dat het niet goed is om de godenstatus over onze kinderen af te roepen, ook al scoren ze 10 doelpunten per match. Het is opmerkelijk dat zelfs op jonge leeftijd kinderen worden gescout om naar meer professionele ploegen te transfereren. Veel ouders hopen dat zo’n scout hun kind zal ontdekken, al blijft het gros van de ouders verbitterd achter, want het doorsnee voetballertje blijft meestal een doorsnee voetballertje. Als wij onze kinderen op voorhand op een verhoog gaan plaatsen, moeten we niet versteld staan dat ze er op een bepaald punt gaan afvallen. Laten we in de eerste plaats ouders blijven die hun kinderen niet alleen omwille van hun prestaties liefde willen geven.
Kritiek op de coach of de club
Als de ploeg meer verliest dan wint komt er snel kritiek op de coach en/of de club. We betalen toch genoeg zeker? Is dit het resultaat dat we mogen verwachten? Beter kan je jezelf de volgende vragen stellen:
- Heeft mijn kind plezier gehad?
- Heeft mijn kind goed kunnen sporten?
- Heb ik het team vandaag genoeg aangemoedigd?
- Heb ik mijn band met de andere ouders kunnen versterken?
In plaats van anderen aan te vallen, kunnen we zelf proberen om het hele gebeuren te laten bloeien. Vergeet niet dat trainers ook maar mensen zijn, die vaak vrijwillig uw kinderen trainen en steeds paraat staan, wanneer de volgende wedstrijd wordt gespeeld. Heb respect voor de trainer, zelfs al bent u het niet helemaal eens met zijn training en/of opstelling.
Hoe spendeer ik mijn uren aan de zijlijn?
Warm of koud, buien of droog, wind of niet, maar de voetbalouder staat er weer. Nu is het leuk om je voetballertje plezier te zien maken, maar als voetbal niet echt een passie is, kunnen die uren soms lang duren. Men is dus beter voorbereid vooraleer de volgende wacht als voetbalouder van start gaat.
Kijken is leren
Je voetballertje observeren kan inzicht brengen. Hoe gaat hij in groep om? Luistert hij naar de coach? Maakt hij plezier? Het zijn vragen die als voetbalouder aan de zijlijn snel kunnen worden ingevuld. Als geen ander ken jij je kind, maar het is pas als we onze kinderen met anderen zien omgaan, dat we beseffen hoe hij in teamverband kan werken. Voetbal is een spel, al geeft het wel weer hoe sociaalvaardig en kundig onze kinderen zijn.
Mondje toe
Tijdens een observatie zijn we vaak geneigd onze mening te spuien. We zijn dat als ouder gewoon, want thuis gebeurt dit vrijwel dagelijks. Toch is het geen goed idee om kinderen vanaf de zijlijn te gaan terechtwijzen. Als alle ouders dat gaan doen horen de kinderen verschillende stemmen, terwijl ze alleen naar de coach zouden mogen luisteren.
Na de training of match kan je alsnog iets zeggen, al blijft je mond toehouden in de meeste gevallen de beste optie. Wat is dat toch moeilijk als ouder. Er zijn spijtig genoeg voorbeelden van agressieve ouders, die er niet voor terugdeinzen, om jonge spelers de huid vol te schelden.
Neem een rugzak mee
Als voetbalouder neem je best een rugzak mee. Voorzie hierin voldoende water, eventuele regenkledij, keeperhandschoenen etc. Wees steeds voorbereid op het onverwachte. In België en Nederland is het weer onvoorspelbaar en durven weermodellen er weleens naast zitten. Neem daarom altijd regenkledij en een paar extra voetbalschoenen mee.
Wees zelfvoorzienend
Niet alleen je voetballertje moet in alles worden voorzien. Als voetbalouder sta je soms uren in slechte weersomstandigheden te wachten, terwijl er niet in elke club een cafetaria open is. Neem ook voor jezelf drank en een eventuele snack mee. Bovendien is het belangrijk dat ook jij aan de weersomstandigheden bent aangepast. Een goede jas, paraplu en een eventueel opvouwbaar stoeltje zijn geen overbodige luxe. Voor lezers kan wachten aan de zijlijn een gezegende tijd zijn.
Weggaan is geen schande
Niet alle voetbalouders besluiten om langs de zijlijn te blijven wachten. Het is geen schande om ondertussen een wandeling te gaan maken, zolang je dit op voorhand met je voetballertje hebt doorgenomen. Vergeet wel niet dat hij ten allen tijde van drinken voorzien blijft.
Bij een match is het aangewezen dat je blijft kijken. Voor je zoon of dochter is dit een speciaal moment, waarnaar ze soms een hele week hebben uitgekeken. Wees niet alleen positief bij winst, maar vooral meelevend bij verlies.
Band met andere ouders
Jullie zitten allemaal in hetzelfde schuitje. Waarschijnlijk gaan jullie nog jaren met elkaar moeten omgaan. Investeer in een goede band met andere ouders. Dat is niet alleen voor jezelf een meerwaarde, maar heeft voordelen voor de toekomst. Als je bijvoorbeeld een bepaalde wedstrijd niet kan bijwonen, kan een andere ouder je voetballertje meenemen. Wanneer bepaalde zaken in een voetbalclub niet naar wens verlopen, sta je samen sterker dan alleen en is het voor de coach makkelijker, om met jullie grieven rekening te houden.
Conclusie
Voetbalouder worden is niet voor iedereen een pretje. Als je kind in een club wordt aanvaard, begint niet alleen voor hem een intense periode. Voetbal heeft gelukkig een positieve invloed op kinderen, want niet alleen worden ze meer sportief, maar leren ze in teamverband werken.
De rol van voetbalouder is niet te onderschatten. Een beleefde, respectvolle, altijd beschikbare ouder blijft de voorkeur genieten. Toch leven de meeste voetbalouders een druk bestaan, waardoor de band met andere ouders cruciaal kan zijn.
Aan de zijlijn kan je als voetbalouder productief zijn. Door observatie leer je je kind beter kennen, wat in deze drukke wereld een geschenk uit de hemel is. Toch hou je in de meeste gevallen beter je mond toe, terwijl je in de spullen van je voetballertje voorziet. Maak gebruik van het lange wachten aan de zijlijn om andere ouders te leren kennen. Een band die je in de toekomst verder kan helpen.
Ten slotte is het belangrijk dat we als voetbalouders beseffen dat plezier en niet competitie het belangrijkste doel zijn. Wees daarom altijd respectvol naar anderen, terwijl je zelfs bij verlies een positieve noot blijft zingen. Zolang je begrijpt dat niet alle kinderen Messi of Ronaldo hoeven te zijn ben je aardig op weg.
Een reactie achterlaten