Ik ben altijd gelovig geweest. Tot op de dag van vandaag twijfel ik niet aan het bestaan van God. Dat wil echter niet zeggen dat ik altijd begrijp wat hij bedoelt. Er zijn periodes in mijn leven geweest die zo donker waren dat ik er mentaal ziek van werd. Tijdens moeilijke tijden stond God klaar. Hij was degene die me troostte, hoop bracht en een nieuwe weg mogelijk maakte. Je geloof verzwakt niet door tegenslagen. Het is een gevolg van blijven proberen zonder dat je resultaat ziet. Je zaait en zaait, maar de zaden sterven weg in de grond. Wat doe je als de woorden van de priester niet meer binnenkomen? Hoe ga je verder als dromen niet tot voltooiing worden gebracht?
Blijven doorgaan is niet altijd het antwoord. Je kan geven en geven, maar er zal een dag komen dat je jezelf afvraagt: waarom doe ik het nog? Je ziet successen om je heen, ondanks bij jou alles precies hetzelfde blijft. Enkele jaren wachten op beterschap kunnen de meeste mensen wel aan. Dan kunnen ze op hun geloof in God beroep doen. In de Bijbel lezen we veel verhalen over wachten. Abraham wacht op een zoon, Jakob wacht op Rachel en Jozef wacht op vrijlating.
Stuk voor stuk bleven ze wachten op iets dat maar niet leek te komen. Ze durfden geloven in God zonder dat ze resultaat zagen. Tegenslagen en twijfel waren hun niet vreemd.
Hoe langer het wachten duurt, hoe moeilijker het wordt. Onderweg krijg je soms kleine gelukjes, maar dat is niet altijd het geval. Het is makkelijker wanneer we door het proces heen worden gedragen. Dat zorgt voor motivatie en de wetenschap dat ons wachten een doel heeft.
Mensen worden meewarig als wachten lang duurt. In een maatschappij waar alles snel moet verlopen is het een extra opgave, een strijd die we moeten durven aangaan. Dat is echter makkelijker gezegd dan gedaan.
Hoe ik het wachten beleef
Zelf heb ik momenten in mijn leven gekend dat ik het wachten spuugzat was. Alleen bracht die houding niks bij. Vroeger ging het wachten me beter af. Dan luisterde ik naar een preek van een priester of een andere evangelist en kon ik weer verder. Kerken kunnen een magische invloed op een persoon hebben. Er zijn zoveel getuigenissen binnen gemeenten waar je hoop van krijgt.
Iemand wachtte 10 jaar op een kind, een ander 5 jaar om van kanker verlost te zijn, nog iemand anders 7 jaar om een huwelijkspartner te vinden. Stuk voor stuk verhalen die hoop brachten en waar je even op kon teren, totdat het wachten bij wachten bleef. Voor de tientallen succesverhalen binnen de kerk zijn er duizenden andere levens waar je niks van hoort.
Dat doet je soms afvragen of je uitgeloot moet zijn om successen te boeken. Wachten laat je meer en meer twijfelen. Komt het ooit wel goed?
Geloven in God
Geloven in een superieur wezen als God is niet vanzelfsprekend. Overal waar je komt is er wel iemand die je geloof aanvalt. Bewijs maar eens dat God bestaat tegen een atheïst die bewijzen wil zien. Gelovigen zetten hun geloofsbril op wanneer ze naar dingen kijken, terwijl wetenschappers zich achter bewijsbare feiten blijven verschuilen.
De discussie of God al dan niet bestaat woedt al duizenden jaren en zal waarschijnlijk nog duizenden jaren blijven voortduren. Met een geloofsbril op kan je nu eenmaal niemand overtuigen die niet verder dan het tastbare wil kijken. God weet dat ik geprobeerd heb om mijn aandeel in deze discussie te voeren. Later kwam ik erachter dat deze gesprekken vooral het eigen ego voeden. Mijn visie op God blijft natuurlijk mijn visie. Het is een gevolg van een eigen ervaring en van het pad dat ik reeds heb bewandeld.
Wat ik gedurende mijn levenswandel heb geleerd kan ik met woorden uitdrukken. Woorden zijn echter beperkt om mijn gevoelens en mijn geloof te verkondigen. Hoe ik leef zou het grootste bewijs van mijn geloof moeten zijn. Op hoe een ander zijn levenspad volgt heb ik weinig invloed en dat hoeft ook niet. Ik hoef geen zieltjes te winnen, want alle zieltjes zijn reeds gewonnen.
Mijn geloof is niet altijd sterk
Over dat God bestaat heb ik geen twijfels. Ik voel dat ik niet alleen ben en dat ik mijn pad samen met Hem kan volbrengen. Ik ben echter niet zo zeker of al mijn verlangens zullen worden ingewilligd. Het komt allemaal goed, verkondigt de kerk, maar dat zijn loze beloften die weinig waarde hebben voor mensen die een leven lang wachten.
Ik geef toe dat mijn geloof in verandering niet altijd groot is. Als je niks ziet, wordt het moeilijk om blindelings te blijven geloven. Tijdens mijn scheiding en eigen financiële crisis heb ik donkere momenten moeten doorstaan. Er waren dagen bij dat ik verderging, zonder dat ik wist of het ooit wel goed zou komen. Ik hoopte en bad op een miraculeuze oplossing, maar die kwam niet. Uiteindelijk moest ik de weg volbrengen. God komt niet al onze problemen zomaar wegnemen. Dat is niet zijn taak en toch verwachten we dit van Hem.
Als zijn magische hand niet wordt bewogen, beginnen we te twijfelen. Wat doe ik verkeerd? Waarom kan mijn leven niet plots veranderen? Ik geloof toch… komaan God.. zie je me wel staan?
Ik ga niet altijd naar de kerk
Foto door MART PRODUCTION
De kerk vraagt iedere zondag onze aanwezigheid. Er zijn tijden waarin me dat lukt, maar er zijn ook maanden dat ik geen kerk bezoek. De kerk is een hulpmiddel, maar geen vereiste voor mij. Ik geloof niet dat God ons dwingt om iedere zondag naar de kerk te gaan. De kerk is een instituut, een plaats waar we dichter bij God kunnen zijn, maar ze is geen noodzaak.
Hoewel christelijke gemeenschappen ons doen geloven dat we zonder kerk God niet kunnen vinden, houdt niets ons tegen, om rechtstreeks bij hem te rade te gaan. Voor mensen die weinig christelijke achtergrond hebben kan het lijken dat een priester nodig is om met God te communiceren. Als je reeds jaren naar de kerk gaat, begrijp je waarom dat niet het geval is. Het kan langs een kerk, maar het hoeft niet.
Uiteindelijk vraagt God dat we onszelf zijn. De ontwerper van deze wereld wacht niet op een kniebuiging van jou, noch dat je je lichaam met wijwater besprenkelt. Hij wil dat je jezelf bent, zodat je ten volle kan ervaren waarom je hier bent. Praat rechtstreeks met God. Dat kan zowel met woorden als met gevoelens.
Ik vraag meer dan ik heb
Meer willen dan je hebt is menselijk. In deze wereld noemen we dat groei. Alleen brengt die zoektocht naar groei heel wat ellende met zich mee. Soms is de herinnering aan wat we reeds hebben meer waardevol. We hoeven onze schatten niet met die van anderen te vergelijken.
Je kan denken dat je situatie 10 keer beter is, dan dat van een dakloos Afrikaans jongetje, maar wat heb je daar werkelijk aan? Dat wekt ongetwijfeld medeleven voor het Afrikaans jongetje, maar hoe sterkt dat jou?
Als ik kijk naar wat ik heb, kan ik dat niet met 20 jaar geleden vergelijken. Wat nu normaal is, was vroeger een droom. Op dezelfde wijze kunnen de dromen van vandaag de toekomst van morgen veranderen.
Meer vragen dan je hebt is niet abnormaal of egocentrisch. Het is gewoon een oplossing zoeken voor wat je hart verlangt.
Ik vraag en heb veel gekregen, maar als ik stop met vragen zal ik nooit hebben wat ik altijd heb gewild.
Robby De Letter
Waarom zouden we aan God niet meer mogen vragen? Sommige kerkgemeenschappen praten mensen angst aan. Je moet de kerk zoveel geven, want anders zal je nooit verlost worden. Geld en kerk gaan niet zo goed samen als donaties het beleid gaan bepalen.
Durf vragen en je zal ontvangen, durf geven en je zal nooit tekort komen.
Wat als je niet zou moeten wachten?
Wachten op iets dat je wilt en nog niet hebt, kan aartsmoeilijk zijn. Soms lijkt het of er aan wachten geen einde komt. Voor bepaalde mensen is dat de realiteit. Ze hebben een heel leven gewacht op iets dat nooit is gekomen.
We leven als koningen, maar willen meer. Als meer niet komt, begint ons geloof te verzwakken. Ik ben verschillende keren op God kwaad geweest, omdat ik niet wist wat er aan de hand was. Ik wachtte en wachtte, maar er kwam niks. Alles bleef precies hetzelfde en soms werd het zelfs slechter.
Toch heb ik mij nooit alleen gevoeld, hoewel ik veel alleen ben geweest. Zijn aanwezigheid was altijd daar.
Wat als je niet meer hoefde te wachten?
Dan zou je alles hebben wat je nodig hebt. Voor veel mensen is dit reeds het geval.
Kansen genoeg
Kansen moet je grijpen. Ik heb al honderden kansen gehad die mijn leven konden veranderen. Niet altijd ging ik op die kansen in en wel met gegronde reden, althans zo dacht ik. Toch zorgt het overaanbod aan kansen geenszins dat alle mensen gelukkig zijn.
Geluk ontstaat wanneer we krijgen wat we willen of wanneer we dit voor anderen kunnen betekenen. We spreken over ultiem geluk wanneer we alle verlangens kunnen laten varen. Wie geen verlangens heeft is vanzelf gelukkig.
Er zijn dus kansen genoeg om gelukkig te zijn. Alleen grijpen we die kansen niet omdat we geleerd hebben dat meer beter is. Zou het omgekeerde waar kunnen zijn? Wat als je zou leren om met minder meer te hebben?
Houden van God
Hoe kan je van iemand houden als je er altijd iets van verlangt? God is de beste wanneer het leven op wieltjes loopt. Hij wordt echter snel vervloekt wanneer de dronkaard zijn laatste geld op café heeft opgedronken.
Houden van God is voornamelijk een gevolg van wat we krijgen en dat is verkeerd. Kan je houden van God zonder dat je iets krijgt van wat je verlangt? Het is belangrijk om te achterhalen op welke manier je van God houdt.
Uit God zijn we allen ontsproten. Wij zijn van goddelijke afkomst. God heeft van ons niets nodig. Hij koestert één groot verlangen: verbinding. We zijn echter van nature uit met God verbonden. Zelfs als we van hem weglopen, keren we ooit terug, omdat we één geheel vormen. Zijn verlangen is dus eigenlijk geen verlangen, maar een zekerheid.
Een zwak geloof is menselijk
Niet altijd sterk in je schoenen staan wanneer het op God aankomt is doodnormaal. Er zijn momenten in het leven dat ik de belangrijke levensvragen goed kan beantwoorden. Dan zijn er periodes wanneer ik over niks meer zeker ben. De kerk spreekt in dat geval over een wankelend geloof, maar niks is minder waar.
Een zwak geloof is menselijk en zelfs nodig als je God wil kunnen begrijpen. Het is tijdens die zwakheid dat we alles in twijfel trekken. We ontdekken nieuwe manieren om met ons geloof in God om te gaan.
Moeten geloven is iets helemaal anders dan willen geloven. Iemand verplichten om te geloven, druist in tegen de vrije wil van God. Omarm tijden van ongeloof, want wie voor de afgrond staat, zal er niet altijd invallen. Integendeel! Tijdens de moeilijkste momenten heb ik het meest geleerd en is mijn band met God versterkt.
Wat als je leven niet loopt zoals je wilt?
De meeste mensen leven een leven dat ze niet hebben gewild. Dromen van vroeger worden noodgedwongen voor de realiteit van de dag weggemoffeld. Men voelt zich verplicht om verantwoordelijkheid op te nemen, want men kan niet blijven wachten op iets dat niet komt.
Een verzwakt geloof komt uit omstandigheden voort. Er gebeuren dingen waar we niet op hadden gehoopt en zien daarin een teken dat God een andere wil voor ons heeft. Soms worden we zo kwaad dat we het geloof geheel verliezen, ook al is dat meestal schijn.
Wanneer we rustig worden en alles overpeinzen voelen we de aanwezigheid van God. We begrijpen alleen niet altijd de weg die we moeten volgen. Als je levenspad niet verloopt zoals je wil, kun je dat zelf veranderen. Je hoeft gewoon een nieuwe keuze te maken. De afgelegde weg is niet de wil van God, maar de wil van jou. Jij hebt alles in handen om je leven te leiden zoals je zelf wilt. Dat is de vrije wil die ons is toegeëigend.
Het is bijzonder kleinmoedig om alle fouten op God te steken. Wie we zijn is de uitkomst van onze keuzes. Ben je bereid om een nieuwe keuze te maken? God is er altijd geweest en zal er altijd zijn… zelfs wanneer je er totaal doorzit. Je mag wel niet van hem verwachten dat hij je leven gaat leven. Dat zal je zelf moeten doen, maar geen nood want in dit leven moet je niet alles volbrengen. Je krijgt hierna een nieuwe kans en daarna nog één.
Conclusie
Een verzwakt geloof betekent niet dat je ongelovig wordt. Er zijn nu eenmaal periodes in een mensenleven waarbij we alles in twijfel trekken. Soms worden we meewarig omdat het wachten niet lijkt te stoppen.
In wachten ben ik zelf geen kei. Mijn afgelegde pad heeft mij daarin verbeterd, maar het blijft een moeilijke opgave. Wanneer je puur op geloof moet afgaan, wordt het moeilijk. Zelf heb ik nooit mijn geloof in God verloren. Dat wil echter niet zeggen dat ik begrijp wat Hij van plan is. Mijn geloof is niet altijd sterk, ik ga niet elke zondag naar de kerk en ik vraag meestal meer dan ik heb.
Wat zou er gebeuren als we niet zouden moeten wachten? Eigenlijk komt niemand onder ons iets tekort. Bovendien zijn er kansen genoeg in het leven. Onze verlangens kunnen worden ingewilligd, maar misschien hoeft dat niet. De gelukkigste mens is degene zonder verlangens. Hij kan houden van God zoals God van ons houdt. Met liefde en zonder verlangens.
Als je leven je niet bevalt, kan je nieuwe keuzes maken. Niemand dwingt je om een bepaald pad te volgen. De vraag is of je bereid bent om opnieuw te kiezen?
Hoofdfoto door cottonbro studio
Doneren
Doneren is geven en doet zoveel meer dan je denkt. Elke euro heeft de kracht om het leven van jou en zoveel anderen te helpen.
Een reactie achterlaten