Zo vermijd je wisselstress bij co-ouderschap

·

3 kinderen wachten ongelukkig op de stoep

Alle co-ouders kunnen ervan meespreken. Het wekelijkse wisselmoment kan voor onnodige stress zorgen. Na een week bij mama of papa worden ze verplicht om hun koffers te maken en naar de andere ouder te verhuizen. Voor kinderen is deze constante verandering niet altijd goed verteerbaar. Wisselstress duurt meestal niet lang, maar de weerslag kan verregaande gevolgen hebben. Ouders begrijpen niet altijd wat er aan de hand is en maken daarmee de situatie moeilijker dan ze zou moeten zijn. Hoe vermijd je wisselstress en wat kun je doen om je kinderen hierbij te helpen?

Kunnen kinderen van gescheiden ouders gelukkig zijn?

Geen enkel kind vraagt om van zijn ouders te worden gescheiden. Dagelijks vechten scheidende ouders voor de familierechter om een zo goed mogelijke omgangsregeling te bekomen.

Hoe nobel dat doel ook lijkt te zijn, blijft de oorlog tussen gescheiden ouders een weerslag op het kind hebben. Eigenlijk willen ze dat het kind tussen hen beiden kiest, al proberen ze die reden zoveel mogelijk te verbergen.

Ze spreken over het belang van het kind, maar zijn eerder bezig met hun eigen belang. Door hun gebekvecht beseffen ze niet welke schade er wordt aangericht. De strijd over de kinderen zou geen strijd mogen zijn. Na een scheiding zal niemand echt winnen, omdat het verlies voor alle partijen te groot is.

Na het uit elkaar vallen van een gezin zouden ouders beter samenwerken om de impact van de gezinsbreuk op het kind te verkleinen.

Wat kinderen echt willen

Kind omhelst beide ouders

De meeste kinderen willen niet dat hun ouders uit elkaar gaan. De breuk van het gezin is de voorbode van een ander bestaan, waarbij ze iedere week als kofferkinderen tussen mama en papa worden doorgegeven.

De pijn van een relatiebreuk is moeilijk te verteren. Gescheiden koppels hebben er jaren last van. De stress die uit een gebroken relatie voortvloeit, heeft invloed op de kinderen, want als mama of papa zich slecht voelen, zullen zij dat ervaren.

Een scheiding doormaken is voor een kind traumatisch genoeg. Het is niet omdat scheidingen tegenwoordig zo veel gebeuren dat het daarom normaal hoeft te zijn.

Wat kinderen na een scheiding willen is simpel. Ze hopen dat hun ouders blijven overeenkomen. Dat is niet altijd het geval, waardoor het wisselmoment bij co-ouderschap een moeilijke opgave blijft.

Wat we hen als ouders geven

Indien elke break-up met kinderen volgens het boekje zou verlopen, zouden familierechtbanken in ons land een tekort aan werk hebben. In realiteit kunnen ze de groeiende toevloed van aanvragen nauwelijks verwerken.

Het probleem met uit elkaar gaan is dat je automatisch meer met het eigen leven gaat bezig zijn. Waar jullie vroeger de meeste dingen als koppel bespraken, creëert de scheiding twee aparte werelden die nog weinig met dat oude leven te maken hebben.

Kinderen worden als een speelbal van hier naar daar gekaatst. Iedere ouder wil de betere thuis hebben, maar daardoor veroorzaken ze stress bij hun kinderen.

Wat maakt het wisselmoment moeilijk?

Moeder en kind zitten op koffer van auto

Je moet je afvragen hoe het zou voelen mocht je iedere week tussen twee plaatsen moeten verhuizen. Een echte thuis zou je niet meer hebben en telkens weer zou je je moeten aanpassen. Elke wereld komt namelijk met zijn eigen regels en verwachtingen.

Niemand is voorstander om veel te wisselen, maar voor kinderen van gescheiden ouders is het een realiteit waar ze niet voor hebben gekozen. Bovendien moeten ze de strijd tussen mama en papa weten te doorstaan. Het is niet omdat de scheiding geregeld is dat er geen discussies meer zullen ontstaan.

Een wisselmoment staat garant voor de opborreling van emoties, want de gewoonte bij de ene ouder is nauwelijks voorbij of de aanpassing bij de andere ouder kan beginnen.

De andere ouder wordt gemist

Het is normaal dat het kind de andere ouder gaat missen wanneer het wisselmoment achter de rug is. Men heeft net een week bij mama of papa doorgebracht en ineens verandert hun hele wereld weer.

De ouder die het kind ontvangt denkt vaak dat zoon of dochter hen minder graag ziet. Het is niet omdat je kind verdrietig is dat het minder van je houdt. Bovendien is het aanpassingsvermogen van elk kind niet even groot.

Nu kun je daar op twee manieren mee omgaan. Of je wordt boos omdat de andere ouder wordt gemist of je creëert een veilige omgeving waarin het kind even tot zichzelf mag komen.

Laat duidelijk zijn dat de laatste optie de voorkeur geniet.

Moeilijke overdracht wordt onbewust veroorzaakt

We staan te weinig bij de oorzaak van wisselstress stil. Ouders houden zoveel van hun kinderen dat ze dat gevoel van gemis willen overbrengen. Ze geven aan hoe leuk het met hun kinderen is geweest en wat ze van plan zijn wanneer ze terugkomen.

In het hoofd van zoon of dochter ontstaat een paniekreactie, want hetgeen waar ze zich de afgelopen week aan hebben vastgeklampt, verdwijnt ineens.

De verandering tussen twee gezinnen kan nochtans eenvoudiger verlopen, wanneer men het wisselmoment niet overdreven gaat benadrukken. Het kind weet heus wel wat er staat te gebeuren, zonder dat dit verschillende keren moet worden herhaald.

Wanneer een ouder steeds vermeld dat het vertrekkende kind zal gemist worden, is het niet abnormaal dat datzelfde kind eenzelfde gevoel gaat ontwikkelen.

Vermijd loyaliteitsconflict

Wanneer ouders na de scheiding blijven ruziën, heeft dit altijd een rampzalige invloed op de kinderen. Als men bovendien tijdens de eigen weken de andere ouder gaat zwartmaken, kan een loyaliteitsconflict ontstaan. Hierdoor denkt het kind tussen twee ouders te moeten kiezen, waardoor men aan de zwartgemaakte ouder niet langer trouw kan zijn.

Deze innerlijke strijd heeft altijd een negatieve weerslag op het kind. Men vraagt zich af of het waar kan zijn dat één van zijn ouders werkelijk zo slecht is dan wordt beweerd.

Hierdoor wordt het kind verplicht om een voorkeur te geven. Dat is niet wat het kind wil. Alleen kan de druk van een ouder zo groot zijn dat het wordt verlangd. Deze psychologische marteling is niet te onderschatten en zorgt nog steeds voor loyaliteitsconflicten.

Hoe kun je wisselstress vermijden?

Papa danst met kind

De spanning van de overdracht kan op verschillende manieren worden beperkt. Verhuizen tussen twee werelden zal nooit geheel zonder uitdaging verlopen, al kan de opwinding bij het kind tot een minimum worden herleid.

Denk als een team

Ouders blijven na de scheiding gelijkwaardige partners bij de opvoeding van hun kind. Het is niet omdat ze niet langer onder hetzelfde dak wonen dat hun opvoedingswijze hoeft te verschillen.

Een kind grootbrengen hoeft geen concurrentiestrijd tussen ouders te worden. Uiteindelijk beogen jullie hetzelfde doel en hoeft de ene ouder niet boven de andere worden geplaatst.

Denk als een team, waarbij het belang van het kind primeert. Natuurlijk heeft een scheiding niet alleen invloed op het kind. De verstoorde relatie van een vroeger koppel moet op één of andere manier worden hersteld.

Uit ervaring kan ik zeggen dat het niet makkelijk is om steeds als een team te denken. Er is namelijk een reden waarom je uit elkaar bent gegaan. Die reden kan je beter niet laten doorwegen als het om je kroost gaat.

Probeer steeds opnieuw gezamenlijke grond te vinden, want hoe meer jullie overeenkomen, hoe minder de kinderen zullen afzien.

De ouder die de kinderen heeft, brengt ze terug

Het is niet aan te raden om je kinderen door de ontvangende ouder te laten ophalen. De rit naar mama of papa brengt rust omdat men niet hoeft te wachten tot men wordt opgehaald.

Benadruk niet tijdens dit moment dat de week bij jou erop zit. Zorg voor afleiding. Het geniet de voorkeur om onderwerpen aan te halen die niets met de overdracht te maken hebben. Als je kind een grote voetbalfan is, kun je over zijn idool spreken of wanneer dochter van dansen houdt, kan het volgende dansmoment in haar hoofd worden voorbereid.

Pak op voorhand in

Zelfs bij de meest zelfvoorzienende ouders zijn er spullen die van hier naar daar meegaan. Boekentassen, jassen, knuffels etc. mogen niet worden vergeten.

Op het laatste moment alles bij elkaar schrapen, geeft onnodige stress aan het kind. Pak op voorhand in en betrek de kinderen hier zo min mogelijk bij. Inpakken geeft weer dat het wisselmoment nakende is en dat gevoel wil je niet nodeloos oprakelen.

Respecteer de week van je ex

Elke co-ouder heeft recht om van zijn kinderen te genieten. Ik weet het… niemand wil ze missen, maar dat is nu eenmaal hoe het co-ouderschap werkt.

Niet alleen voor je ex is dit van belang. Ook je kinderen hebben er baat bij om je niet elke dag te horen. Je denkt er goed aan te doen, maar eigenlijk wek je daarmee een gevoel van heimwee op, waardoor ze teleurgesteld achterblijven.

Probeer berichten en telefoontjes geheel te vermijden, mits er geen noodgevallen voorvallen.

Hoor ze niet uit

Als je kroost telkens bij binnenkomst aan een kruisverhoor wordt onderworpen, zal de wisselstress nooit verdwijnen.

Vergelijk het met een politieverhoor, waarbij men alles te weten wil komen. Respecteer hun privacy en laat het leven aan de overzijde intact. Zolang er geen opmerkelijke toestanden gebeuren, heeft het geen zin om je kinderen met stress op te zadelen.

Voorzie een warm nest

Mama knuffelt kind

Kinderen willen zich veilig wanen wanneer ze bij hun ouders aankomen. Creëer een omgeving waar ze zich thuis kunnen voelen. Word niet boos wanneer ze huilen of op een vervelende manier je woonplaats betreden. Je weet niet wat er in hun hoofd omgaat.

Ouders denken dat hun kinderen niet van ze houden als ze met tranen komen binnengewandeld. De plotse emotie heeft daar eigenlijk niks mee te maken.

Een warm nest kan de emotie van het moment de kop indrukken.

Maak nooit ruzie met je ex in het bijzijn van je kinderen

Na een scheiding bestaat de kans dat meningsverschillen blijven bestaan. Die woordenwisselingen kunnen hoog oplopen. Het zijn de ruzies waar niemand beter van wordt, maar die wel bij iedereen lijken te gebeuren.

Ik zou kunnen zeggen dat je nooit ruzie met je ex zou mogen maken, maar dat is niet realistisch. Zorg er wel voor dat je het niet in het bijzijn van je kinderen doet.

Ze zijn slim genoeg om te weten dat mama en papa ruziemaken, zonder dat ze dit live spektakel moeten meemaken.

Geef tijd

Kind huilt in kamer door wisselstress

Ook kinderen hebben tijd nodig om zich aan te passen. Laat ze aan de nieuwe omgeving acclimatiseren. Jouw thuis is even belangrijk dan de thuis van je ex. Alleen zit er elke keer een week tussen, wat maakt dat ze even moeten wennen.

Ik heb geleerd om mijn kinderen de tijd te geven die ze nodig hebben. Meestal voorzie ik iets lekker om te eten en probeer ik mijn vragen tot een minimum te beperken.

Alleen als ze zelf over een bepaald onderwerp van de afgelopen week spreken, ga ik daar in mee. Sommige weken komen ze goed binnen, andere weken verloopt de overgang wat moeizamer, maar het duurt nooit lang voor ze zich weer helemaal thuis voelen.

Wat is de beste wisseldag bij co-ouderschap?

De wisseldag bij co-ouderschap wordt tijdens de scheidingsprocedure door beide ouders gekozen. In principe zou elke dag daarvoor in aanmerking komen, al is het niet aan te raden om lukraak te gaan kiezen.

Wij hebben gekozen voor zondagavond. Anderen zweren bij vrijdag, omdat het uitkijken naar het weekend de kinderen gelukkiger zou maken. Jullie zijn helemaal vrij om daarin een aangepaste keuze te maken. Zo zijn er ouders die op woensdagmiddag wisselen of zelfs de drukke maandagochtend aangrijpen om de overdracht waar te maken. Aan elke dag zitten voordelen en nadelen verbonden.

Sommige ouders kiezen om op school te wisselen, maar dat zou ik niet aanraden. Geen enkel kind wil met zijn boekentas en wisselzak naar school worden gestuurd.

Tot slot

Onze kinderen zijn ons grootste goed. Wanneer relaties uit elkaar vallen, zijn zij het grootste slachtoffer. Een gezin waar alleen stukjes van overblijven wordt nooit meer hetzelfde.

Na de pijn van een relatiebreuk zijn we geneigd om onszelf te helen. Daarbij vergeten we soms in welke moeilijke situatie de kinderen terechtkomen.

Scheiden is lijden en dat is voor kinderen niet anders. Ruziënde ouders zorgen voor onnodige stress en maken daarmee het leven van hun nageslacht lastig.

Blijf ook na de scheiding een team dat het beste voor de kinderen wil. Zij hebben hier niet om gevraagd, maar moeten er wel elke dag mee leven.



Doneren

Doneren is geven en doet zoveel meer dan je denkt. Elke euro heeft de kracht om het leven van jou en zoveel anderen te helpen.

Leef het leven waar je van droomt!

Ga met mij op stap en krijg iedere week de tips en tricks die je nodig hebt om de persoon te worden die je altijd al wilde zijn.

Comments

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *