Transparantiebeleid: Dit artikel kan affiliate links bevatten. Als u op één van deze links klikt kan robbydeletter.com een commissie krijgen, zonder dat het u iets meer kost. Op deze manier kan u mij steunen, zodat ik gratis advies kan blijven geven.
Sinds Simone de Beauvoir vrouwen aanmoedigde het huwelijk en moederschap als valstrik te beschouwen is er heel wat inkt over het feminisme gevloeid. Hoewel zij in een andere tijd is opgegroeid blijft de feministische beweging haar als één van de grondleggers aanzien. Het is voor iedereen duidelijk dat de rechten van de vrouw moeten worden verdedigd, maar de oorspronkelijke bedoeling van toen lijkt zijn boodschap voorbij te schieten. Heeft het feminisme de vrouw op een hoger plateau geplaatst of is ze sindsdien nooit zo ongelukkig geweest? De strijd tussen de seksen die nooit een strijd had mogen zijn.
Het ontstaan van het feminisme
Feminisme is de algemene benaming voor maatschappelijke of politieke stromingen die opkomen voor de rechten van de vrouw en in hoeverre die rechten van de mannen zouden verschillen. De oorspronkelijke gedachte achter de vrouwenbeweging ontstond wanneer deze verschillen duidelijk merkbaar waren. Er waren namelijk tijden waarin de vrouw niet mocht stemmen of voor bepaalde vacatures niet in aanmerking kwam. Zelfs vandaag zijn er nog steeds landen waar onderwijs voor vrouwen ernstig wordt bedreigd.
In de jaren vijftig bleven vrouwen hoofdzakelijk thuis voor de kinderen en het huishouden. Buitenshuis werken werd vooral door mannen uitgevoerd, waardoor de vrouw van haar echtgenoot afhankelijk was. Ambitieuze vrouwen zagen daar voornamelijk nadelen in en voor alleenstaande dames was het haast onmogelijk om in hun eigen levensonderhoud te voorzien. Niet verwonderlijk dat de meeste ouders hun kinderen aanspoorden zo snel mogelijk in het huwelijksbootje te treden.
Hoewel de eerste feministische golf aan het eind van de 19e eeuw vooral over vrouwenkiesrecht ging, zou de tweede feministische uitbarsting van eind jaren zestig, de financiële en seksuele vrijheid van de vrouw tot doel stellen. Het werk De tweede Sekse van Simone de Beauvoir wordt vaak als katalysator achter deze tweede golf gezien. De derde golf, die men ook wel powerfeminisme noemt ging vooral over culturele en religieuze achteruitstelling van vrouwen en keerde zich volledig tegen de slachtofferrol, die de tweede golf had veroorzaakt.
Was het feminisme nodig?
Ik denk dat weinig mensen zullen oordelen dat het feminisme een nutteloze zaak is geweest. Zeker tijdens de eerste en tweede feministische golf was er tussen man en vrouw zulke ongelijkheid, dat een tegenbeweging ooit wel moest opstaan. Doordat vrouwen geen gelijke rechten bezaten en financieel van hun man afhankelijk waren leefden ze vaak een minderwaardig bestaan. Niet elke vrouw kon zich in de typische moederrol die de maatschappij voor haar had opgesteld vinden.
Mannen werden opgevoed in de geest van de tijd, waarin zij als kostwinner en beschermer van het gezin moesten optreden. Wanneer één van de twee seksen als minderwaardig wordt beschouwd zal dat de nodige consequenties veroorzaken. Zeker wanneer de maatschappij deze gedachten bleef voeden was het voor de man moeilijk om zich daarvan te distantiëren. Het feminisme was niet alleen nodig zodat de vrouw er beter van werd, maar vooral zodat de samenleving haar niet langer als derderangs wezen zou beschouwen.
Wat is het verschil tussen vrouwen emancipatie en feminisme?
Emancipatie van vrouwen heeft als doel de achtergestelde positie van de vrouw tegenover de man gelijk te trekken, terwijl feminisme vooral de onafhankelijkheid van de vrouw – hetzij sociaal en financieel – wil bewerkstelligen. Feminisme als stroming gelooft duidelijk dat we in een mannenwereld volgens mannelijke maatstaven leven.
Emancipatie gaat eerder over de verschillen tussen man en vrouw op zakelijk gebied. Waarom verdienen mannen meer dan vrouwen en waarom zitten er minder vrouwelijke kaderleden in een bedrijf zijn vaak gehoorde argumenten. Niet weinig worden deze twee begrippen door elkaar gebruikt.
Wat is het omgekeerde van feminisme?
Het masculinisme is de tegenpool van het feminisme. Het keert zich volgens eigen zeggen tegen de achteruitgang van de mannen ten op zichte van de vrouwen. Men streeft naar een herstel van oude waarden, waarbij patriarchale structuren niet worden gemeden. Hoewel er over het masculinisme de laatste jaren weinig wordt geschreven is de beweging tot op de dag van vandaag actief.
In de nasleep van het hedendaags feminisme en MeToo zijn er zelfs sterke signalen dat het masculinisme aan een opmars bezig is. Mannen spreken meer en meer over seksisme jegens hen en pikken niet langer dat het gedrag van een willekeurige groep mannen over alle mannen wordt uitgesmeerd.
Wat zijn de problemen van het feminisme?
Waar het feminisme ooit met een vrouwenbeweging die voor gelijke rechten opkwam begon, lijkt ze tot een anti-mannenclub te zijn uitgegroeid. Wanneer men de ene sekse boven de andere wil verheffen creëer je automatisch slachtoffers. Gelijkheid heeft dan ook niets te maken met dingen die mannen in de ogen van feministen fout zouden doen. Zolang men verkiest de slachtofferrol op zich te nemen, zal het feminisme niet wereldwijd worden geaccepteerd en zal men zich met betogingen door het pad van de onwil moeten plaveien.
Hoewel misbruik tegen vrouwen een halt moet worden toegeroepen heeft de MeToo beweging ermede voor gezorgd dat de haat tegen mannen werd opgevoerd. Men spreekt voornamelijk in algemene termen, terwijl niet alle mannen seksuele geweldplegers zijn. Door deze ideologie met vrouw en macht te verspreiden kan men het tegengestelde effect bewerkstelligen. Buiten de gevormde haat tegen mannen creëert men angst, waardoor mannen zelfs niet meer op een vrouw durven afstappen.
De aloude regel dat vrouwen niet over dezelfde rechten bezitten gaat niet langer op. Ook qua verdiensten zijn er Europese regels die een loonkloof tegengaan. Betekent dit dat overal de voorgestelde regels worden toegepast? Nee, absoluut niet. Volgens sommige statistieken duurt het nog 100 jaar vooraleer mannen en vrouwen over volledige gelijkwaardigheid kunnen spreken. Je kan namelijk geen duizendjarige traditie in enkele decennia wegwerken. Vrouwen boksen echter minder vaak tegen zulke verschillen aan, waardoor ze minder neigen een feministische beweging te gaan vervoegen.
Trouwen als feministe is geen evidente keuze
Het huwelijk is sinds de jaren vijftig enorm veranderd. Niet alleen waagt niet iedereen zich nog aan de grote verbintenis, maar blijft het aantal echtscheidingen alarmerend hoog. Men beslist tegenwoordig steeds sneller om uit elkaar te gaan, waarbij vrouwen in de meeste gevallen het initiatief nemen.
Nu kunnen we onszelf op de borst kloppen dat het feminisme ervoor heeft gezorgd dat de vrouw vrij kan zijn. Langs de andere zijde heeft ze er eveneens voor gezorgd dat er nog nooit zoveel alleenstaande vrouwen en mannen waren. Alleenstaande ouders maken volgens statbel zelfs 45% van alle Belgische huishoudens uit. Het huwelijk vormt niet langer de basis van een relatie, laat staan dat nog veel mensen bereid zijn om in het huwelijksbootje te stappen.
Zelfstandigheid = eenzaamheid
Wie graag zelfstandigheid boven verbondenheid verkiest omdat men zich anders niet langer als volbloed feministe kan profileren komt bedrogen uit. Bepaalde zegswijzen die uit de feministische beweging voortkomen hebben vrouwen nog nooit zo eenzaam doen voelen.
Vrouwen hebben geen mannen nodig
Een van de stokpaardjes van de feministen is dat vrouwen geen mannen nodig hebben. Op het gebied van kinderen krijgen hebben ze een punt. Tegenwoordig zijn er tal van mogelijkheden om zwanger te geraken, al heeft men nog steeds sperma van een man nodig. Deze uitdrukking wordt nogal eens uitgestrekt, waardoor sommige vrouwen de idee krijgen dat mannen voor niets meer nodig zijn. Een maatschappij zonder mannen is even waardeloos als een maatschappij zonder vrouwen. Bijna alle infrastructuurwerken waar ook ter wereld werden door mannen gebouwd. Politie, brandweer en leger worden grotendeels door mannen bevolkt. Ook binnen het gezin zijn mannen onmisbaar. Zij zijn de vaders van hun kinderen, de beschermers van het gezin, degenen waar vrouwen wanneer ze hun kwetsbaar voelen op kunnen steunen. God bracht man en vrouw samen. Laten we er niet vanuit gaan dat de moderniteit het beter weet.
Mannen en vrouwen zijn hetzelfde
De gedragingen van mannen en vrouwen zijn totaal verschillend en daar is een goede reden voor. Mannen en vrouwen vullen elkaar aan. Toch is er een bepaalde strijd aan de gang, waarbij vrouwen hun mannetje willen staan. Hoe nobel dat ook lijkt is zulk gedrag totaal zinloos. Vrouwen zijn evenmin mannen zoals mannen geen vrouwen zijn. Het ene geslacht staat niet boven het andere, maar biologisch gezien zijn er bepaalde dingen die meer bij man of vrouw horen. Wanneer één van de twee zich van zijn natuurlijke rol wilt distantiëren kan de relatie niet langdurig blijven voortbestaan. Natuurlijk kunnen vrouwen ook iets repareren, financieel onafhankelijk zijn en de vuilbakken buiten zetten. Of ze dat daadwerkelijk zouden moeten doen is een andere vraag.
Mijn carrière is belangrijker dan mijn gezin
Een van de grootste leugens die feministen blijven voeden is dat een huwelijk en kinderen minder voldoening dan een succesvolle baan zouden geven. Ze willen van alles dat nog maar naar traditioneel ruikt afstand nemen, maar vergeten daarbij de fundamenten van een samenleving. Feministen zien traditionele relaties als een gevangenis, terwijl zulke relaties de reden achter hun bestaan vormen. Mensen hebben de vrije keuze om te doen wat ze willen. Als ze graag een carrière willen uitbouwen moeten ze een carrière uitbouwen, als ze eerder voor het gezin willen gaan, laat ze dan voor het gezin gaan. Het zou echter geen doel op zich mogen zijn om vrouwen te ontmoedigen om voor een gezin te kiezen.
Vrouwelijk zijn is zwak zijn
Vrouwen hebben eigenschappen als zachtheid, vriendelijkheid, liefdevol zijn en een gezond sociaal vermogen om met anderen om te gaan. Er zijn feministische groeperingen die deze eigenschappen als zwak en waardeloos aanzien. Zij vinden dat vrouwen sterker, agressiever, vastberaden en meer op winnen gericht moeten zijn. Wanneer vrouwen meer mannelijk proberen te zijn komt dat vaak verkeerd over. Het masculien gedrag dat ze willen vertonen wordt noch mannelijk, noch vrouwelijk opgevat. Ze vervormen met andere woorden hun natuurlijke kracht om vrouw te zijn.
Een gezin vormen maakt vrouwen ongelukkig
Aangezien feministen elke patriarchale structuur willen omverwerpen zien ze geen heil in de vorming van een traditioneel gezin. Volgens hun visie zou dat gezin de vrouw in haar groei belemmeren en zou het haar op den duur ongelukkig maken. De realiteit laat echter zien dat vrouwen die geen vaste structuur in hun leven hebben minder gelukkig zijn dan vrouwen die voor het traditionele gezin hebben gekozen. De happy single waar de media graag mee uitpakt is slechts een verzinsel van de moderne maatschappij, die de eenzaamheid achter het alleen zijn tracht te verbergen.
Een losbandig seksueel leven
Het feminisme pleit niet alleen voor een leven dat aan niets of niemand gebonden is. Op seksueel vlak voelen ze zichzelf vrijgevochten en vinden niet langer dat seks binnen één relatie thuishoort. Het aantal sekspartners die de gemiddelde mens er tegenwoordig op nahoudt is exponentieel gestegen. Waar vroeger seks meer tot een vaste relatie of huwelijk werd gerekend is het tegenwoordig niet zo exclusief meer.
Seks is niet langer de vrucht van liefde en samenzijn. In deze moderne tijd staat seks voor het vervullen van een nood en maakt het niet zoveel meer uit met wie die nood wordt vervuld. Waar vroeger seks de voldoening van een innige, liefdevolle relatie weergaf kunnen we niet langer stellen dat onze maatschappij dit nog langer belangrijk vindt. Het probleem met een losbandig seksleven is niet alleen het aantal partners waarmee men seks heeft, maar het verlies aan waarde voor wat het werkelijk zou kunnen betekenen.
De vrouw als slachtoffer
Feminisme voert de vrouw graag als slachtoffer op. Vrouwen zijn geen slachtoffers en dat zijn ze nooit geweest. Ze zijn niet minderwaardig aan mannen en hebben zeker niet minder potentieel. Samen met hun man vormen zij de hoeksteen van een gezin. Vrouwen worden geïntimideerd, geslagen en verkracht, maar dat betekent niet dat ze zwak zijn of zich van de mannelijke helft van de samenleving moeten distantiëren. Het geeft weer dat onze maatschappij op een zijspoor is beland. Als je traditionele waarden overboord gooit krijg je chaos en daar staan de kranten iedere dag vol van.
Indien vrouwen de slachtoffermentaliteit van zich konden afschudden en zichzelf niet langer als minderwaardig beschouwden, zouden we al een heel eind ver komen. Er zijn nog nooit zoveel vrouwengroeperingen geweest, maar is dat wel een positieve evolutie? Natuurlijk is het goed dat vrouwen zich aan elkaar binden, maar laat de voornaamste reden daarvoor, geen tegenkanting tegen de mannen zijn. Ondanks veel vrouwen tegen ontzettend vreselijke dingen moeten opboksen kan hun bestaan beter niet op een slachtoffermentaliteit zijn gebaseerd.
Waarom kiezen voor traditie niet altijd fout hoeft te zijn
Ik ben geen voorstander van een verplicht huwelijk. We hebben allemaal gezien dat dwang – onder welke vorm dan ook – geen gelukzalig bestaan hoeft te weerspiegelen. Het tegengestelde van het huwelijk, de happy singles of bewust alleenstaande mannen en vrouwen hebben geen winnend loterij ticket in de hand. Het wordt duidelijk dat hoe meer we ons van traditionele waarden gaan afzetten, hoe ongelukkiger we worden.
Kiezen voor iemand en daarmee samen je leven doorbrengen is misschien wel de belangrijkste keuze die een mens moet maken. Men zegt weleens dat achter iedere succesvolle vrouw een man staat en omgekeerd is dat natuurlijk ook het geval. Ons natuurlijk instinct vraagt naar verbinding en in traditionele waarden vinden we die verbinding. Zijn we echt meer gelukkig wanneer we 5 of 10 partners hebben versleten, onder het mum dat we daarmee meer controle over ons leven zouden bezitten? In werkelijkheid zijn singles nog nooit zo ongelukkig geweest.
Wat zou er gebeuren als we de seksen niet langer met elkaar lieten concurreren, wanneer mannen en vrouwen niet louter als verschillende wezens werden beschouwd? Wat als we terug elkaars maatje zouden willen worden? Misschien ligt het probleem tussen mannen en vrouwen niet bij hun verschillen, maar zijn dat net de kwaliteiten waarmee ze elkaar kunnen aanvullen.
Foto door: Pavel Danilyuk
Een reactie achterlaten