Transparantiebeleid: Dit artikel kan affiliate links bevatten. Als u op één van deze links klikt kan robbydeletter.com een commissie krijgen, zonder dat het u iets meer kost. Op deze manier kan u mij steunen, zodat ik gratis advies kan blijven geven.
Het huwelijk is enorm populair bij christenen. Velen onder hen denken nog steeds dat er over trouwen niet te redetwisten valt, omdat God het zo heeft bedoeld. De Bijbel zou expliciet vermelden dat een man en een vrouw horen te trouwen, al kunnen we die zelfverklaarde waarheid niet precies in de Heilige Schrift terugvinden. Toch gaan christelijke families en gemeenschappen op hun achterste poten staan, wanneer christenen kiezen om (nog) niet in het huwelijksbootje te treden. Is dat dan wat men de vrijheid van de liefde noemt?
Het instituut dat de mens heeft gecreëerd
Ik heb spijtig genoeg al meermaals moeten vaststellen dat het huwelijk binnen christelijke milieus nogal verkeerdelijk wordt geïnterpreteerd. Zonen en dochters uit deze families worden van kindsbeen uitgenodigd, om nooit een relatie aan te gaan, indien dat geen toegangsweg tot het huwelijk vormt. Wie dat wel doet, wordt scheef bekeken of erger nog, compleet verbannen.
Zulk onderricht schaadt al eeuwen de nazaten uit deze families. Jongens en meisjes over de hele wereld worden verplicht om te trouwen. Indien ze dat niet doen, blijft er maar één optie over: alleen blijven… Nu vraag ik telkens opnieuw waar die standpunten vandaan komen en telkens opnieuw lijkt men daar geen antwoord op te kunnen formuleren of je zou “het staat toch zo in de Bijbel,’ als absolutie moeten aanvaarden. Als je dan vraagt waar dat precies geschreven staat, moeten ze het antwoord schuldig blijven.
Er staan natuurlijk wijsheden in de Bijbel over wie zich in een huwelijk bevindt, maar nergens zie ik dat God ons daartoe verplicht. Dat zou namelijk niet stroken met de grootste wet van het universum, de wet van de liefde. Als liefde van een huwelijk afhangt, spreken we niet over liefde, maar over een ideaal en maken we een afgod van het huwelijk.
Wat zegt de Bijbel over het huwelijk?
De meer belezen christen heeft zijn rugzak met “wijsheden” gespekt, opdat hij te allen tijde het huwelijk kan verdedigen. De meest aangehaalde verzen som ik graag even op. Ik haal deze uit de Naardense Bijbel, de enige Nederlandstalige vertaling, die door Pieter Oussoren rechtstreeks uit de grondtekst is vertaald. We mogen dus met een gerust hart stellen dat de foutenmarge bijzonder klein is.
Daarom zal een man
(Gen. 2, 24 – Naardense Bijbel)
zijn vader en moeder verlaten;
hechten moet hij zich aan zijn vrouw,
worden zullen ze tot één vlees.
Hoewel we in deze perikoop louter het natuurlijk verloop van een ouderlijke relatie naar een liefdesrelatie mogen lezen, blijken kerkgemeenschappen dit anders op te vatten. Er wordt met geen woord over het huwelijk gerept en toch geeft de mens daar graag zijn eigen betekenis aan. Het is trouwens één van de meest gebruikte teksten bij een christelijk huwelijk.
Dan zegt de Ene, God:
(Gen. 2, 18 – Naardense Bijbel)
niet goed is het
dat de –rode– mens hier alléén is:
ik maak voor hem een hulp
als zijn tegenover!
Het is niet goed dat de man alleen is en daarom werd voor hem een hulp gemaakt. Nu moeten we het woord hulp op de juiste manier lezen. Met helper wordt geenszins hulpje bedoeld, maar een gelijkwaardige compagnon op wie men kan vertrouwen. God zelf wordt in de Bijbel trouwens ook als een helper omschreven. Een gelijkwaardige compagnon is natuurlijk helemaal iets anders, dan het sloofje van een ander. Vrouwen, lees deze passage dus zeker niet alsof jullie minderwaardige schepsels zijn, want God heeft man en vrouw gelijkwaardig gecreëerd. Voor degenen die twijfelen kan volgend citaat wijsheid brengen:
God schept de –rode– mensheid in zijn beeld,
(Gen. 1, 27 – Naardense Bijbel)
in het beeld van God
heeft hij hem geschapen;
mannelijk en vrouwelijk
heeft hij hen geschapen.
Nu durven kerken deze passage niet weinig misbruiken en daar is een goede reden voor. Wanneer men deze tekst met een klinkslag gaat vertalen en indien we onze fantasie de vrije loop laten, kunnen we dit makkelijk als een menselijk huwelijk gaan lezen. Vooral wanneer generatie na generatie dit blijft verkondigen, wordt de utopie op den duur een waarheid.
Laten we het nu wat spannender maken, want toen de Farizeeën Jezus in de val wilden lokken met allerlei vragen over het huwelijk kregen ze het volgende van Jezus te horen:
maar ik zeg u: wie zijn vrouw loslaat
(Mat. 19, 9)
tenzij omwille van ontucht,
en een andere huwt,
pleegt overspel!
Nu moet Jezus hiermee toch duidelijk bedoelen dat het huwelijk gewenst is. Jezus antwoordt echter alleen op de listen van de Farizeeën en wil aantonen, dat iemand wie zijn vrouw voor een ander verlaat, tenzij omwille van ontucht, overspel pleegt. Dat lijkt me nogal logisch en het gaat op zich niet over dat overspel, maar over de vriendschapsband die hiermee wordt verbroken.
Als ze de eenling overweldigen…
(Pred 4, 12 – Naardense Bijbel)
getweeën
houden ze tegenover hem wel stand;
en een drievoudig snoer
wordt niet snel verbroken.
Omdat in deze tekst een drievoudig snoer wordt aangehaald, denkt men weleens dat dit over het huwelijk gaat. Deze passage gaat echter over menselijke relaties in het algemeen, waarvan kerkgemeenschappen dan zeggen, ‘Ja, maar het huwelijk is de hoogste vorm van relatie,’ wederom volgens hun wijsheid en niet volgens wat er werkelijk geschreven staat.
Zodat hij die zijn maagd trouwt
(Naardense Bijbel 1 Kor, 38)
daar goed aan doet
en hij die niet trouwt
nog beter zal doen.
Over deze perikoop wordt niet vaak gesproken en toch geeft het de liefde van God weer. Door onze vrije wil hebben we de keuze om al dan niet te trouwen. Er zijn geen grotere prijzen te winnen voor degenen die huwen, noch zullen mensen die ongehuwd blijven een niet gezegend leven tegemoet gaan.
Iets daarvoor lezen we:
en ik wil dat ge onbezorgd kunt zijn.
(Naardense Bijbel 1 Kor, 32-33)
De ongehuwde draagt zorg
voor de dingen van de Heer,-
hoe hij de Heer kan behagen;
maar wie gehuwd is draagt zorg
voor de dingen van de wereld,
hoe hij de vrouw kan behagen,
Ieder zal dus op zijn eigen manier voor de schepping ten dienste staan. Het beschrijft de alomvattende vrijheid van de keuze van de mens.
Moet ik nu wel of niet trouwen volgens de Bijbel?
Gods woord is nooit een verplichting. Hij oordeelt niet en zal nooit in de weg van de vrije keuze staan. Dat wil niet zeggen dat hij ons niet helpt. Integendeel, God staat zijn kinderen iedere dag bij en doet alles zodat we in liefde kunnen groeien. Of u nu wel of niet zou moeten huwen, blijft een persoonlijke keuze en zou nooit als dwangmatig mogen aanvoelen.
Dit is geen pleidooi om niet te trouwen. Als uw hart u aanspoort met iemand te huwen is er niets mooier dan dat ook te doen. Het huwelijk is geen gevangenis, maar zou juist man en vrouw moeten aanvullen. Er is dus niets mis met mensen die ervoor kiezen om niet te huwen, noch wanneer men eerst wil samenwonen en misschien op die manier naar het huwelijk wil groeien.
We denken dat Gods zegen alleen over een huwelijk wordt uitgesproken, maar dat is natuurlijk een ongegronde visie. Als mensen zijn we in alles gezegend en horen we met de oren van ons hart te luisteren.
Mag je volgens de Bijbel seks hebben voor het huwelijk ?
Eerst moeten we de vraag in context plaatsen. Hoewel de Bijbel een inspirerend boek volgens Gods woord is, mogen we niet vergeten dat het door mensen werd geschreven. De verhalen uit de Bijbel zijn duizenden jaren oud en werden door mondelinge overlevering van mens op mens doorverteld. Je moet maar eens aan tien mensen iets doorvertellen om te weten, dat de oorspronkelijke boodschap nogal vervormd wordt.
Zelfs de meest courante evangeliën van het Nieuwe Testament werden pas jaren na de dood van Jezus neergeschreven. Over de oorspronkelijke auteurs bestaat geen eensgezindheid. Men is vrijwel zeker dat het neerschrijven van dat woord niet door individuen, maar door geloofsgemeenschappen is uitgevoerd.
Met bovenstaande in het achterhoofd vinden we toch nergens een verbod over seks voor het huwelijk in de Bijbel. Alleen in Hebreeën wordt het volgende vermeld:
Het huwelijk blijve in ere
(Naardense Bijbel Heb, 13-4)
bij allen en het bed onbevlekt;
want hoereerders en overspeligen
zal God oordelen.
Men meent hieruit te lezen dat seks voor het huwelijk niet kan, maar uit deze rechtstreekse vertaling lezen we iets anders. Er staat dat het huwelijksbed onbevlekt dient te blijven, wat mijn inziens nogal logisch is. Als je voor iemand kiest, kies je er helemaal voor. Dan hoeft er niemand anders in je bed te liggen. Toch betekent dit niet dat seks voor het huwelijk niet kan. Hoereerders en overspeligen zijn nog steeds iets anders en zelfs daar oordeelt God niet over.
God wil de mens geenszins beperken en seks is een geschenk. Het is onze vrije keuze hoe we daarmee omgaan. Hoewel ze God eeuwenlang als een vinger wijzende God ten tonele hebben gevoerd, is de realiteit wel wat anders. Het is dan ook spijtig dat deze zelfverklaarde waarheden en foutieve interpretaties van Gods woord blijven doorleven, maar dat is evenzeer de vrijheid van de mens.
Is samenwonen een zonde?
Het woord zonde is een menselijke creatie. God beoordeelt ons niet volgens de maatstaven van goed en fout. Samenwonen wordt zeker niet afgeraden, noch is het minderwaardig aan een huwelijksverbond. Bepaalde kerkgemeenschappen denken daar kennelijk anders over, al zijn die besluiten weinig gefundeerd. U zal zich misschien de vraag stellen, waarom deze communes zulke praat blijven verkopen. Daar is een duidelijke reden voor.
Wie trouwt, doet dat volgens hun inzicht in een kerk onder het toeziend oog van God, alsof God niet altijd over ons zou waken. Een kerkelijk huwelijk bindt de gehuwden aan de kerk en dat creëert heel wat voordelen voor de kerk. Jezus zou niets anders gewild hebben, maar Jezus heeft nooit een kerk gekend.
Als we de leer van Jezus willen naleven is vooral de boodschap van de liefde belangrijk. Wie in liefde en verbondenheid samenleeft, volgt vanzelf de boodschap van de liefde. Samenwonen is geen zonde, aangezien er niet zoiets als zonde bestaat. Een samenzijn in liefde zal steeds met de zegen van God worden bekrachtigd. Huwen of samenwonen, het één is niet beter dan het ander, wel is van belang hoe liefdevol u met elkaar omgaat. Niet omdat het van God moet, maar voor uw eigen gelukzaligheid en die van uw partner.
Mag je hertrouwen?
Een grote discussie die al jaren woedt is of men nu wel of niet mag hertrouwen. Bepaalde leerstellingen beweren dat hertrouwen geen optie is, maar is dat werkelijk zo? U mag op uw twee oren slapen. God verbiedt niet dat u hertrouwt, noch dat je na een echtscheiding gaat samenwonen. Net als bij een gewoon huwelijk blijft het jouw keuze om met iemand te trouwen. Als God die keuze in je hart legt, zou het nogal vreemd zijn, dat hij het dan gaat verbieden.
Net zoals bij iedere andere keuze mag je zelf beslissen wat jij op dit moment wil ervaren. Waarom het vorige huwelijk verbroken werd, maakt op zich niet uit. Wat je nu gaat doen is veel belangrijker. Een mens heeft verschillende ervaringen nodig om zich verder te ontwikkelen. Iedereen heeft in het verleden weleens een verkeerde keuze gemaakt, maar dat is helemaal niet erg. Leer van die “foute keuzes” en probeer in liefde een betere keuze te maken.
Het heeft geen zin om mensen tot alleen blijven aan te sturen, als ze dat zelf niet willen of als ze daar ongelukkig van worden. Soms is het wel aan te raden om tussen twee relaties tijd voor jezelf te nemen, zodat je een nieuwe klare kijk op het leven krijgt. Toch zijn ook wij veranderende wezens en kan een nieuw begin wonderen verrichten.
Een bemoedigende oproep
Trouwen, samenwonen, wel of geen seks voor het huwelijk of hertrouwen zijn slechts begrippen, waarmee we ons dagelijks leven hebben opgebouwd. Mensen hebben altijd geprobeerd om heilige schriften volgens hun hand te zetten, maar dat komt uiteindelijk op liegen neer.
De waarheid van God is vrij en vervuld van liefde. God heeft geen regels nodig om ons lief te hebben, noch is hij in strijd met een kwaadaardig wezen, dat alles van hem probeert te stelen. God houdt van zijn mensenkinderen en hoeft daarvoor niets te doen. Zelfs wanneer we hem afzweren, zullen we uiteindelijk terug naar hem gaan. Wij zijn namelijk een onderdeel van hem en hij is een onderdeel van ons.
Het leven heeft een evoluerend karakter, terwijl mensen zich liever aan involutie willen hechten. Het is normaal dat je meer dan één relatie in je leven hebt gehad, al is dat geen verplichting. Een leven lang samenblijven of niet hoeft geen voorwaarde voor een gelukzalig leven te betekenen.
Wat je ook verkiest, God ziet je graag en dat zal nooit veranderen. Laat je niet inperken door wat mensen van je verlangen, want die verlangens zijn niet voor jou bedoeld. Jouw pad en jouw droom zijn verschillend aan die van een ander. Durf leven, exploreren en doe vooral alles met liefde, zoals we in de Psalmen lezen
Geliefden, laten wij elkaar liefhebben, want de liefde is uit God; en ieder die liefheeft, is uit God geboren en kent God. Wie niet liefheeft, kent God niet, want God is liefde.’
1 Johannes 4, 7–8
Afbeelding van Matteo Venturella via Pixabay
Een reactie achterlaten