Transparantiebeleid: Dit artikel kan affiliate links bevatten. Als u op één van deze links klikt kan robbydeletter.com een commissie krijgen, zonder dat het u iets meer kost. Op deze manier kan u mij steunen, zodat ik gratis advies kan blijven geven.
Bij onze geboorte krijgen we een naam en worden we onderdeel van een familie. Met een leven vol kansen ontspruiten we uit de moederschoot. Toch blijft de identiteit die ons gegeven is niet altijd kristalhelder. Naarmate we ouder worden, zoeken we naar antwoorden, maar wie kan die antwoorden werkelijk geven? Als onderdeel van de massa zijn we slechts pluisjes in de wind en worden we meegevoerd naar waar de stroom ons voert. Er komt een moment waarop we onszelf afvragen: wie ben ik en waarom ben ik hier?
Op zoek naar antwoorden
Niet lang geleden schreef ik volgend bericht in mijn dagboek:
Ik weet niet wie ik ben, noch waarom ik hier ben. Als kind van God zoek ik mijn weg door het immense bos dat men leven noemt. Het is vast een geschenk om hier te mogen zijn, al voelt het niet altijd zo. Mijn leven is een opeenvolging van falen, maar ik hoorde onlangs een bekende filmster zeggen, dat je alleen door veel falen zal groeien. Nou, dan ben ik vast op de goede weg, want nu mijn levensklok eenenveertig jaren op de teller heeft, ben ik voluit klaar voor verandering in de goede zin, welteverstaan. Verandering is er altijd geweest en zal er altijd zijn. Het leven op zich heeft een evoluerend karakter. Wat gisteren was, behoort tot het verleden en wat morgen kan zijn, zullen we misschien nooit mogen kennen. We leven nu, in het heden, op dit moment en uiteindelijk zouden we in dat moment geluk moeten kunnen vinden. Alleen is het zo moeilijk om gelukkig te zijn, toch als het langer dan voor even mag zijn. Als de ene storm gaat liggen, begint de volgende storm zich te ontwikkelen. Misschien zie ik het leven niet zoals ik het zou moeten zien, vol van vreugde en mogelijkheden, om iets nieuw te ontdekken.
Op moment van schrijven zocht ik naar antwoorden en toegegeven blijven die vragen me nog steeds kwellen. We kunnen kiezen om ons door het leven te laten leiden of om zelf een leven te ontwikkelen. Alleen hoort dat leven niet altijd in de toekomst te liggen, maar in het nu, het heden, op dit eigenste moment.
Sommige mensen leven in het verleden, anderen in de toekomst, maar vaak vergeten we de kracht van elke nieuwe dag. Om te achterhalen wie we zijn en wat we hier doen, moeten we vooral begrijpen wie we niet zijn en wat we best niet kunnen doen.
Oh, jij zondig klein wezen. Foei!
Door de eeuwen heen hebben geloofsgemeenschappen een eigen theologische visie opgebouwd. De kerk laat uitschijnen dat de mens een zondig wezen is, dat we in de ogen van God eigenlijk niets goed kunnen doen en dat Jezus het met zijn leven heeft moeten bekopen, zodat de zonden van de mensheid konden worden witgewassen. Eigenlijk wil dat dan zeggen dat Jezus is gekomen, opdat de fouten van de Vader konden worden rechtgezet.
De joodse traditie, van waaruit de christelijke leer grotendeels is ontsproten, heeft een waslijst aan regels, waar men zich aan moet houden om in de ogen van God als rechtvaardig wezen te worden aanzien. Hoewel christenen zelf volgens bepaalde wetten door het leven gaan, leest men de Bijbel niet altijd zoals hij oorspronkelijk is bedoeld. De christelijke leer is de leer van de liefde en als we de definitie van liefde in de Bijbel opzoeken krijgen we volgende boodschap:
De liefde is geduldig en vol goedheid. De liefde kent geen afgunst, geen ijdel vertoon en geen zelfgenoegzaamheid. Ze is niet grof en niet zelfzuchtig, ze laat zich niet boos maken en rekent het kwaad niet aan.
1 Kor 13, 4-5
Nochtans blijven kerken wereldwijd verkondigen dat Gods liefde onder voorbehoud is. Wie zondigt, scheidt zich volgens de kerkelijke leer van God. Als we daar bovendien een fictief wezen als de duivel aan gaan toevoegen, wordt angst opgewekt, zodat de vrije keuze van de mens volgens de kerkelijke visie enorm beperkt blijft.
Wie ben ik dan wel?
Als we geen zondige mensen zijn, wie zijn we dan wel? Dat is de vraag waar we allemaal voor leven en waar niemand een eenduidig antwoord op kan geven. Wie we zijn wordt grotendeels door onszelf ingevuld. De liefde van God geeft ons de vrijheid om te zijn wie we willen zijn. Dat betekent uiteraard niet dat we geen problemen zullen ondervinden, al denk ik dat God die problemen eerder als groeikansen beschouwt.
Als Jezus ons één ding heeft geleerd is het wel dat we kunnen zijn wie we willen zijn. Hij citeerde in Johannes volgende wijsheid:
Jezus zei: ‘Staat er in uw wet niet geschreven: “Ik heb gezegd: ‘U bent goden’”? (Joh. 10, 34)
Dit was het antwoord op de beschuldigingen van de Joden, die meenden dat Jezus aan godslastering deed. Ironisch genoeg citeerde Jezus hier de psalmen, die voor de Joden van groot belang zijn. Deze perikoop laat zien tot wat de mens in staat is. Wij zijn allen unieke creaties van God en onze mogelijkheden zijn onbeperkt. Net als Jezus zijn wij één met God en net als Jezus kunnen wij creëren wat we willen.
Spijtig genoeg wordt deze bijbelvers in geloofskringen vaak weggelaten, omdat men simpelweg niet weet wat men hiervan moet vinden. Het staat in schril contrast met de theologie van de zonde. De enige zonde die we als mens kunnen begaan, is niet trouw zijn aan wie we zijn.
Opvoeding en invloeden
Nu wil ik geen pleidooi houden tegen mensen die volgens het strikt stramien van de kerkelijke theologie wensen te leven. Het blijft de vrije keuze van ieder individu en elk uniek wezen moet de kans krijgen eigen gedachten te ontwikkelen. Men zou zich wel kunnen afvragen, waarom men zich naar zulke leerstellingen blijft schikken.
Opvoeding heeft een niet te onderschatten invloed op het denken van een persoon. Het is vrij duidelijk dat kerken grotendeels door gelovigen worden bevolkt, die dat met de paplepel hebben meegekregen. Wie uit een gelovig nest komt, heeft vrij veel kans om later eenzelfde pad te volgen. Daar is absoluut niets verkeerd aan. Het is een ervaring op zich, alleen durft men die ervaring niet in twijfel trekken, want dan komen de angstaanjagende doembeelden opflakkeren.
Wederom zou men zich kunnen afvragen of een algoede en liefdevolle God die angst hoeft op te wekken, om zijn kinderen bij de les te houden? Waarom zou de creator van dit universum zich met zulke praktijken moeten bezighouden? Natuurlijk werkt God niet op de beperkte manier, zoals de kerk hem voorstelt. God kan God zijn, omdat hij zijn kinderen laat creëren.
Waarom ben ik hier?
De wereld waarop we geboren worden is volledig voorzien. Het is een plaats waar de grenzen van gisteren, morgen worden opgeheven. Elke droom in ons hart kan verwezenlijkt worden en toch lijkt het soms dat we hier wat aanmodderen. De routine van steeds dezelfde handelingen en gebeurtenissen te herhalen, leidt niet tot het doel waarvoor we oorspronkelijk zijn bedoeld.
Waarom de droom uitblijft
Waarom heb ik geen geluk in het leven? Waarom gaat iedereen van me weg? Waarom hebben de mensen in mijn omgeving wel al deze dingen? Het zijn vragen, die we allemaal weleens stellen, vooral wanneer het minder gaat. Dit zijn echter bedrieglijke vragen, omdat alleen de vraagsteller daar een antwoord op kan geven.
De geluksbarometer in je leven staat niet continu op een hoog niveau. Het is slechts een optelsom van de goede en mindere momenten, hetgeen we ervaringen noemen. Door ervaringen leren we wie we zijn en wie we zouden willen zijn. Het goede aan dit alles is, dat hoe slecht je er op dit moment ook voorstaat, jij alles in handen hebt om iets nieuw te proberen. De meest gelukkige mensen zijn de mensen die snel van fouten leren en opnieuw een keuze durven maken.
Alleen door te blijven evolueren, blijven we waarachtig aan het doel van dit leven. Alles op deze planeet, van het kleinste organisme tot het grootste zoogdier evolueert. Bomen hebben één doel en dat is groeien. Plant een boom op een willekeurige plaats en hij begint te groeien. Ook wanneer men deze boom volledig omzaagt, zullen er nieuwe scheuten verschijnen. Leven is blijven groeien. Verwacht dan ook niet dat je dromen zullen uitkomen, wanneer je niet bereid bent om te groeien.
Het groot geheim van het universum
De grootste waarheid van het universum is voor velen een geheim, omdat we daar een geheim van hebben gemaakt. Vrijwel iedereen is bezig met doelen na te jagen. Dat is leuk voor een tijdje, tot je beseft, dat wie zijn doelen steeds verlegt, nooit raak kan schieten.
Als mens willen we maar één ding: meer…
Meer liefde, meer vrienden, meer spullen, meer geld. Daar is niets verkeerd aan, zolang je van het gegeven moment kan genieten. Alles wat je wil, bezit je reeds, alleen zien we dat niet altijd. We hebben alles in pacht om compleet gelukkig te zijn, zelfs wanneer vriendschappen en liefde schaars zijn. Geluk zoeken in dingen of mensen is vaak niet de juiste weg. Ik geloof dat we spirituele wezens zijn, met een lichaam dat ons slechts dit leven toebehoort.
Wanneer we steeds een betere zelf willen ontwikkelen, leven we in heiligheid met wie we werkelijk zijn. Dan evolueren we met het leven mee, in plaats van te blijven stilstaan bij alles wat verkeerd loopt. Wees je eigen creator en verander de wereld, zoals Jezus en vele andere meesters in het verleden hebben gedaan. Het geheim van het universum is dat je kan zijn wie je wil zijn.
Wie wil ik zijn?
De belangrijkste vraag ontpopt zich naarmate het eigen leven vordert. De vraag is niet wie ik ben, maar wie ik wil zijn. Als je vandaag ongelukkig in het leven staat, komt dat niet door de gebeurtenissen waarmee je geconfronteerd wordt, maar hoe je met die gebeurtenissen omgaat. Wanneer God ziet dat je niet langer groeit, zal hij je laten groeien, want door evolutie bereiken we nieuwe hoogten.
Een relatiebreuk, werkverlies, de plotse dood van een vriend zijn maar enkele voorbeelden, die je kunnen laten groeien. Men zegt weleens dat mensen gewoontedieren zijn, maar hoe meer de gewenning ons leven binnensluipt, hoe ongelukkiger we worden.
Vraag dus niet voor veiligheid, vastheid en een huwelijk dat een leven lang duurt, maar vraag naar avontuur. Ga nieuwe dingen aan, laat het verleden voor wat het was en creëer steeds een nieuwe zelf, want wie je gisteren was, hoor je morgen niet meer te zijn.
In mijn dagboek schreef ik over de stormen uit mijn leven. Nu zie ik in dat die stormen slechts hulpmiddelen zijn, waardoor ik evolueer en nieuwe dingen kan ontdekken. Omarm verandering want het leven is een steeds veranderende omgeving.
Kies vandaag wie je wil zijn en gebruik alle hulpmiddelen om je daarbij te helpen. Volg niet blindelings de kudde, maar durf een andere richting te kiezen.
Afbeelding van Pete Linforth via Pixabay
Een reactie achterlaten