Ooit waren jullie een onafscheidbaar koppel. Jullie dachten een leven bij elkaar te blijven, een huis te kopen en liefst van al, voor eeuwig verliefd te blijven. Voor even leek die droom uit te komen, tot die bewuste dag, dat ene moment, waarbij je leven in elkaar stort. Jij of je echtgenoot besluiten om uit elkaar te gaan en de scheiding aan te vragen. Voor sommigen niet echt onverwacht, voor anderen een donderslag bij heldere hemel. Terwijl jij alles in het werk stelt om niet door je knieën te zakken, moet er ineens een beslissing over de kinderen worden genomen. De gedeelde erfenis van het gebroken gezin moet worden verdeeld, althans in tijd, want vanaf nu zal het kwalitatief samenzijn met je kinderen worden opgesplitst.
Wat is co-ouderschap?
De tijd waarbij kinderen na een scheiding automatisch aan één van de ouders wordt toegewezen is gelukkig voorbij. Sinds de wet van 1995 is co-ouderschap de regel. Co-ouderschap voorziet een gedeeld gelijkwaardig verblijf bij vader en moeder. In de praktijk betekent dit dat kinderen de ene week bij de moeder en de andere week bij de vader verblijven. Voorheen werd aan één van de partners hoederecht toegewezen, terwijl de andere slechts bezoekrecht kreeg.
Nu heeft ieder systeem wel voor -en nadelen, maar een gedeeld verblijf voorziet ten minste dat kinderen niet van hun ouders vervreemden. Tenslotte hebben beide partners kinderen gewild en zal geen enkele ouder ervoor opteren, om van zijn kinderen te worden afgescheiden. Niet alleen voor de ouders zelf, maar vooral voor de kinderen blijft het belangrijk dat papa en mama in hun leven blijven.
Wat als co-ouderschap niet werkt?
Spijtig genoeg zijn er voorbeelden in overvloed waarbij co-ouderschap niet lijkt te werken. In dat geval moeten we de bedenking maken, wat de redenen hierachter kunnen zijn. Er zijn namelijk heel wat partners die alles in het werk stellen, zodat het gedeeld verblijf onmogelijk kan worden uitgevoerd. Vaak is dit revanche voor het stukgelopen huwelijk, hoewel ex-partners daarbij vergeten, vooral de kinderen te kwetsen.
Jullie hoeven geen beste vrienden te wezen, maar de gynaecoloog van mijn zonen had ooit de volgende wijze uitspraak: Jullie weten nooit of jullie voor altijd bij elkaar zullen blijven, maar jullie zullen wel voor altijd ouders blijven. Een belangrijke boodschap die ik nooit ben vergeten, want ja, ook ik ben gescheiden en ook ik ben een gedeelde ouder.
Hoe regel je co-ouderschap?
Een regeling tot co-ouderschap wordt bij de familierechtbank ingediend. Dit kan u zelf, via een scheidingsbemiddelaar of langs een advocaat laten verlopen. Indien u niet tot een overeenkomst met de ex-partner kan komen, zal de familierechter uitspraak doen. Het is echter aan te bevelen om die laatste stap te vermijden. Een gezamenlijke beslissing is niet alleen in de ogen van de familierechter, maar vooral voor jullie zelf de aangewezen weg.
Dat niet al je wensen in een ouderschapsregeling zullen worden verwerkt is normaal. Uiteindelijk wordt een ouderschapsplan in het belang van de kinderen onderschreven. Stel liever de vraag of een bepaalde eis voor de kinderen en niet voor jezelf wordt gevraagd. Een scheidingsbemiddelaar of advocaat kunnen uitkomst bieden. Denk goed na over hoe de regeling er precies zal uitzien en hoe deze regeling het leven van je kinderen zal beïnvloeden. Een gemaakte overeenkomst kan later worden aangepast, maar zal steeds als basis dienen.
Hoe blijf je een goede ouder na een scheiding?
Ondanks je huwelijk voorgoed tot het verleden behoort, is het verstandig dat jouw moeder -of vaderrol niet uit het oog wordt verloren. Na een scheiding hebben kinderen houvast nodig en hoewel je leven naar alle waarschijnlijkheid nog niet op orde is, hoeven je kinderen dat niet te voelen. Zij hebben geen enkele schuld aan de scheiding en zouden daar zo min mogelijk last van mogen ondervinden. De ouder die zijn kinderen, ondanks de miserie van een scheiding altijd op de voorgrond plaatst, is pas echt waardig zichzelf ouder te noemen.
Hoe communiceren over de kinderen na een scheiding?
Een goede communicatie over de kinderen na een scheiding is onontbeerlijk. Zij hebben heel wat veranderingen te verwerken, waardoor een goede communicatie tussen de ouders de kinderen ten goede zal komen. Elke ouder weet dat er heel wat bij de opvoeding van een kind komt kijken. School, vriendjes, sport, vakantie, eten en drinken, uitstapjes en ziektes zijn allemaal zaken waarover moet worden gepraat. Denken dat je dat allemaal in je eentje zonder communicatie met de andere ouder gaat klaarspelen is een utopie.
Luister naar elkaar
Het is niet omdat jullie uit elkaar zijn dat jullie niet meer naar elkaar moeten luisteren. Vanaf nu zijn er twee werelden waar je kinderen in terecht komen: de wereld bij mama en de wereld bij papa. Elk van die werelden hebben hun eigen habitat met hun eigen regels. Dat wordt door pas scheidende ouders nogal eens onderschat. Hoewel er bij elk van de partners heel wat veranderingen zijn, zullen de kinderen vanaf heden, van hier naar daar worden gesleurd. Als zij bovendien moeten opmerken dat hun ouders met elkaar blijven vechten, kan dat een nefaste invloed op hun opvoeding veroorzaken.
Goede ouders blijven na een scheiding doe je in de eerste plaats door respect voor elkaar op te brengen. Help elkaar in het belang van de kinderen en probeer de vinger wijzende mentaliteit achterwege te laten. Discussiëren over pietluttigheden komt niemand ten goede en vreet vooral bakken energie. Kinderen zullen aan het gedeeld verblijf sneller gewoon geraken, wanneer ze bij beide ouders rust mogen vinden.
Vermijd een concurrentiestrijd
Een val waar menig ouder zich schuldig aan maakt is de verbeten concurrentiestrijd om de liefde van de kinderen te winnen. Dit kan gaan van slecht over de andere ouder te spreken tot regelrechte sabotage, zodat de andere ouder in een slecht daglicht komt te staan. Het is duidelijk dat zulk gedrag ooit als een boemerang in het gezicht van de vechtende ouder zal terugkeren. Alles toegeven aan de kinderen, hopend daarmee hun liefde te winnen, zal vaak het tegenovergestelde effect bewerkstelligen.
Geef vooral niet toe aan de grillen van de andere ouder als je zulk gedrag opmerkt. Als ouder heb je de taak om je kind een degelijke opvoeding te geven. Zelfs als de andere ouder alles in het werk stelt, om bij haar de hemel en bij jou de hel te laten uitschijnen, doe je er goed aan je eigen regels te respecteren. Hoewel de ideale situatie vooropstelt dat regels langs beide zijden worden opgevolgd, heb je in werkelijkheid slechts controle over wat er binnen jouw huishouden plaatsvindt.
Respect tussen ouders
Bepaalde beslissingen van de overzijde kunnen voor jou misschien vreemd overkomen. Aangezien jullie als gescheiden ouders op verschillende plekken wonen, kunnen jullie nooit met zekerheid weten waarom een bepaalde beslissing werd genomen. Het is soms makkelijk om bepaalde handelingen of situaties op de andere ouder af te schuiven, maar dan komen we terug in hetzelfde straatje van met elkaar te gaan bekvechten terecht.
Heb respect voor de beslissingen van de andere ouder en probeer niet alles in vraag te stellen. Zelfs al ben je niet helemaal akkoord, is het best om sommige dingen – indien ze het kind niet schaden – te laten gebeuren. Als ouder leren we iedere dag bij en dat betekent dat we soms fouten maken. Gun het krediet dat je jezelf toe-eigent ook aan je ex-partner toe.
Wees vriendelijk voor elkaar
Na een scheiding verwatert het contact met de ex-partner en dat is helemaal normaal. Je bent niet langer in een huwelijk en beide helften zullen een nieuw leven opbouwen. Vaak wordt de communicatie zoveel mogelijk beperkt. Je gaat minder met elkaar bellen en zal vooral met tekstberichten communiceren. Zulke berichten worden weleens fout geïnterpreteerd, terwijl dat helemaal niet de bedoeling was. Probeer een zakelijke, doch vriendelijke relatie met je ex-partner te onderhouden.
Durf sorry te zeggen wanneer je duidelijk verkeerd was en probeer boven alles het belang van de kinderen te laten primeren. Het is zeker niet makkelijk om altijd op een vriendelijke manier met je ex-partner te communiceren, waardoor je soms de fout zal ingaan. Dat is menselijk, zolang het geen routine begint te vormen.
Probeer bij moeilijke beslissingen niet altijd onmiddellijk te antwoorden. Niet alles is super dringend en soms kan een nachtje slaap nieuwe inzichten brengen. Als er toch iets is waar je geen vrede mee kan nemen, maak je dit best op een vriendelijke en respectvolle manier aan je ex-partner duidelijk. Misschien is er wel meer begrip dan je denkt voor de situatie.
Steun elkaars beslissingen
Gezamenlijke beslissingen hebben meer kracht dan individuele beslissingen. Zelfs al ben je niet helemaal akkoord met de beslissing van de ander, zou het jou sieren als je die beslissing wel respecteert en zo aan je kinderen overdraagt. Wanneer kinderen voelen dat ze ouders tegen elkaar kunnen uitspelen, zullen ze die tactiek niet weinig gebruiken. Het zijn tenslotte kinderen en zij zullen alles doen om hun wil te verkrijgen. Hoe zou je zelf als kind zijn?
Wanneer kinderen voelen dat beslissingen samen worden gedragen zullen ze die beslissing sneller aanvaarden. Het is dus niet alleen in het belang van de ouders, maar vooral in het belang van de kinderen dat akkoorden tussen gescheiden ouders worden gesloten.
Hoe word ik een goede co-ouder?
Buiten de gezamenlijke kant van het verhaal heb je als co-ouder zelf een nieuw leven in te vullen. De tijd dat je kinderen bij jou verblijven is kostbaar en gaat snel voorbij. Het is dus belangrijk dat we die gegeven tijd op een goede en liefdevolle manier gaan invullen. Jouw me-time met de kinderen is uniek.
Werk met een schema
Kinderen hebben een zekere structuur nodig. Zeker wanneer na een scheiding alles nieuw is, kan een routine het helingsproces en de aanvaarding van het nieuwe leven bevorderen. Een eenoudergezin is niet zoveel verschillend van een gewoon gezin. Alleen zal de opvoeding en de sfeer langs jouw zijde volledig van jou afhangen. In het begin kan dit een enorme klus lijken, maar gaandeweg zal ook jij je weg vinden.
Probeer zoveel mogelijk dingen in een vast schema te gieten. Eten, tanden poetsen, slapen etc. worden het best opgevolgd als de verwachting bij het kind reeds bestaat. Als het kind voelt dat het uur van slapengaan weleens kan wijzigen, zal het iedere dag voor de verlenging strijden. Tracht zoveel mogelijk op voorhand in orde te brengen. Als ’s avonds de boekentassen zijn gemaakt, zal je daar tijdens de ochtendrush geen last meer van ondervinden. Sta iets vroeger op dan nodig, want je zal zien, dat er bij kinderen wel altijd onvoorziene omstandigheden kunnen plaatsvinden.
Creëer een veilige sfeer
Jouw kroost is heilig goed. Een kind heeft een veilige sfeer nodig waarbinnen het zich kan ontplooien. Dat bereik je door geschillen en frustraties zo snel mogelijk uit te praten. Wie thuis komt, moet een gevoel van rust kunnen ervaren. Wanneer je kind geen rust kan vinden, zal je dat snel aan zijn gedrag merken. Hoewel je nu een alleenstaande ouder bent, wil dat niet zeggen, dat je geen huiselijke sfeer voor je kinderen kunt organiseren.
Hou de scheidingsperikelen ver van hun weg, maar behandel ze ook niet als onwetende kinderen. Als je ergens mee zit, mag je dat gerust op tafel gooien, zolang je de kinderen niet als een surrogaat voor de ontbrekende ouder gaat beschouwen. Creëer een veilig en rustgevend gevoel, doe samen leuke dingen, ook al heb je daar niet altijd zin in.
Toon interesse in je kinderen
Soms is het goed om je kinderen niet altijd als kinderen te beschouwen. Wanneer je oprecht interesse in hun leefwereld toont, kan de kind-ouderrelatie enorm openbloeien. Praat over hun interesses, wat hen bezighoudt, waar ze van dromen, welke nieuwe dingen ze willen proberen. Uitstapjes of reizen worden best samen met kinderen beslist.
Probeer niet altijd dingen te doen die jij leuk vindt, maar denk na wat je zelf op hun leeftijd graag deed. Een goede structuur betekent niet dat je niets mag veranderen. Wees inventief, doe dingen die jullie nog nooit gedaan hebben en vorm een hecht gezin.
Zorg voor tijd met elk afzonderlijk kind
Als je meerdere kinderen hebt is het belangrijk dat je niet alles in groep doet. Vooral wanneer het leeftijdsverschil aanzienlijk is kan het best nuttig zijn om even een kind apart te nemen. Niet alleen bij problemen, maar ook op regelmatige tijdstippen, zodat je onverdeelde aandacht aan één kind kan worden geschonken.
Als de jongste slaapt, kan je bv. met het oudere kind iets apart doen. Soms wil het kind bepaalde dingen zeggen, maar niet als broer of zus erbij zijn.
Emoties tonen is oké
Een scheiding van ouders kan bij een kind heel wat teweegbrengen. Veel mensen hebben geleerd hun emoties te onderdrukken, maar dat zorgt voor meer ernstige problemen in de toekomst. Als je kind wil huilen, laat het huilen. Als het boos is, laat het boos zijn. Als het even alleen wil zijn, laat het alleen zijn. Kinderen zijn kleine versies van onszelf en moeten leren wat emoties zijn en hoe ze ermee kunnen omgaan.
Sta klaar om hen op te vangen wanneer ze dat nodig hebben. Evenzeer is het belangrijk hun privacy te respecteren. Behandel je kinderen hoe jij graag wordt behandeld. Vraag niet dat ze hetzelfde pad als jij opgaan, want waarschijnlijk zijn hun dromen van de jouwe verschillend. Laat ze zoeken wie ze zelf willen zijn.
Zorg goed voor jezelf
Als alleenstaande ouder kan de zorg van de kinderen veel energie opslorpen. Daarbij mogen we onszelf niet uit het oog verliezen. Er is niks nobel aan een heel leven aan je kinderen te wijden, waarbij je vergeet voor jezelf te zorgen.
Vrienden en familie kunnen je bijstaan, maar uiteindelijk zal jij voor de meeste dingen moeten instaan. Als co-ouder heb je één groot voordeel. Na een drukke week met de kinderen heb je een week voor jou. Dit is de week die je volledig aan de zorg voor jezelf kan benutten.
Denk na over wat je wilt en hoe je dat kan bereiken. Neem rust, ga weg met vrienden, bezoek familieleden en doe eens iets nieuw. Ouders die tijdens de kalme week kunnen herbronnen zijn een zegen voor de kinderen wanneer ze terugkomen.
Een nieuwe partner, wat nu?
Na een scheiding kan je kiezen om alleen te blijven of je kan opnieuw een relatie aangaan. De keuze is volledig aan jou en de ene keuze is niet beter dan de andere. Indien je ervoor opteert met een nieuwe plusmama of pluspapa door zee te gaan is het belangrijk dat jullie op eenzelfde lijn omtrent de kinderen zitten. Waarschijnlijk heeft je nieuwe partner zelf kinderen met eigen regels. Probeer voor de nieuwe thuis, waar iedereen samenkomt, dezelfde regels te creëren.
Behandel ieder kind – of het nu wel of niet van jou is – als je eigen kind. Vergeet niet dat je nieuwe partner en diens kinderen ook een afzonderlijke rugzak met zich meedragen. Deze mensen zoeken liefde en rust in jouw aanwezigheid. Co-ouderschap met een nieuwe relatie is vaak een uitdaging, maar zeker niet onmogelijk. Ook jij hebt recht op liefde en genegenheid.
Afbeelding van chiplanay via Pixabay
Doneren is geven en doet zoveel meer dan je denkt. Elke euro heeft de kracht om het leven van jou en zoveel anderen te helpen.
Een reactie achterlaten